Nuh (Aleyhi’s-Selam) zamanında salih kullar öldüklerinde halk kabirlerini ziyarete devam etmişler ve mezarlarının üzerine timsallerini yapmışlar, derken bir zaman sonra onlara tapmaya başlamışlar. Bu da putlara tapmanın başlangıcı olmuştur.

Her ne suretle olursa olsun kabirlerin;

a) Mescit edinilmesi, yanlarında namaz kılınması,

b) Yükseltilmesi ve üzerlerine bina yapılması,

c) Alçılanması ve sıvanması,

d) Üzerlerine yazı yazılması,

e) Kadınlar tarafından sıkça ziyaret edilmesi,

f) Kandil yakılması,

g) Topraklarına toprak eklenmesi,

h) Üzerlerinde dolaşılması ve oturulması,

ı) Adak adanması,

i) Dilekte bulunulup şefaat istenmesi,

j) Yanlarında kurban kesilmesi,

k) Kabristanın bayram yerine çevrilmesi,

l) Türbe, kabristan vb. için yolculuk yapılması sahih naslarla kesin olarak yasaklanmıştır.

Rasûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ın kabir ziyaretleriyle meşru kıldığı; ahireti hatırlamak, ölünün durumundan ibret ve öğüt almak ve de ölü için dua ve istiğfar edip ona ihsanda bulunmaktır. Ziyarette bulunan kimse böylece hem kendine hem de mevtaya bir iyilik yapmış olur.

Kabir ziyaretinde şu dua yapılır:

اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمْ اَهْلَ الدِّياَرِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُسْلِمِينَ وَيَرْحَمُ اللهُ الْمُسْتَقْدِمِينَ مِناَّ وَالْمُسْتَاْخِرِينَ وَاِناَّ اِنْ شاَءَ اللهُ بِكُمْ لاَحِقُونَ أَسْاَلُ اللهَ لَنَا وَ لَكُمُ الْعَافِيَةَ.

(Ey mümin ve Müslüman diyarın sakinleri, selam sizin üzerinize olsun bizlere de inşallah sizlere kavuşacağız Allah bize ve önce gidenlere ve sonra kalanlara rahmet etsin Allah bize de size de afiyet versin.)[1]

Allahu Teâlâ şefaati Kur’an’ında iki şeye bağlamıştır:

1. Şefaat olacak kimseden razı olması,
2. Şefaat edecek kimseye izin vermesi.[2]

Melekler ve Nebilerden herhangi biri veya tüm mahlukatın O’nun dilemesi olmaksı-zın şefaat etmeye mecalleri yoktur. Şefaatçiyi şefaat etmesi üzere harekete geçiren O’dur.

Kişileri kabirlere yönelten sebepler:

a) Allah’ın, Rasûlü ile gönderdiği hakikatten habersiz olmaları,

b) Rasûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) a iftira edilen kabirlere yönlendirici uydurma hadisler,

c) Kabirperest kimselerin anlattığı hikayeler.

[1] Müslim 974-975, İbni Mace 1547

[2] Ya-sin 23, Zümer 43-44, Enbiya 28, Sebe 23, Yunus 3, 18 Bakara 255, En’am 51, Secde 4, Zuhruf 86