7. FİL VAKASI VE NEBİ (S.A.V.)’IN KÜÇÜKLÜĞÜNDE MEKKE’NİN DİNİ
Bu ümmete Kerim Nebi ile ikram da bulunan Allah’a hamd olsun. Allah O’nu âlemlere rahmet olarak gönderdi. O’nun doğumu Habeşlilerin Mekke’ye saldırdığı yıl olan 570 yılında idi. Allah Habeşlileri savaşsız hezimete uğrattı, evini (Kâbe’yi) korudu ve Küreyişi de korkudan emin kıldı. Bu olaydan Allah Azze ve Celle Kur’an’da şöyle bahseder: “Görmedin mi, Rabbin fil sahiplerine ne yaptı? Onların tuzaklarını boşa çıkarmadı mı? Onların üzerlerine pişirilmiş balçıktan taşları atan Ebabil kuşlarını gönderdi. Onları yenmiş bir ekine çevirdi.”[1]
İbni İshak (rh.a.) fil vakasını bilindiği üzere anlatır. Kıssa özetle şöyledir: Ebrehe adında Habeşe kıralına bağlı Yemen halkına hükmeden bir hükümdar vardı. Ebrehe kendisi gibi komutan olan ve Kırala bağlı olan Eryat adındaki komutanı öldürünce, Habeş kıralını kızdırdı ve kıral ona ceza vermek istedi. Ebrehe kendisini affettimek için Yemen’e onun için görkemli bir kilise yapacağını söyledi ve yaptı. Ebrehe kiliseyi Mekke’deki arapları oraya çekmek içinde yapmıştı. Araplar bunu öğrenince bu durumdan hoşlanmadılar ve kiliseye arap gençlerinden birisi gece girip tuvaletini yapınca, insanlar durumu Ebreheye haber verdiler. Ebrehe de Kabe’yi yıkacağına yemin etti ve ordu hazırlayıp Mekke’nin yolunu tuttu. Ebrehe’nin ordusunda fillerde vardı. Onlardan birinin adı Mahmut idi. Kureyişin ileri gelenleri başta Abdulmuttalip olmak üzere Ebrehe’ye karşı koyamayacaklarına ve Mekke’nin dağlarına çekilmeye karar verdiler. Abdulmutalip Kâbe’nin halkasına tutunarak Allah’a dua etti ve dağa çıktı. Ebrehe Kâbe’yi sabah vakti yıkmak istediğinde olanlar oldu. Allah Ebabil kuşları ile Ebrehe’yi ve ordusunu hezimete uğrattı ve evini korudu.
Bu olayla Allah’ın Kureyiş üzerine olan lütfu çok büyük oldu. İmam Buhari Tarihi Kebir adlı eserinde Ümmü Haniden rivayet edilen hadiste Allah’ın Kureyişi yedi hasletle üstün kıldığını söyler onlardan biride, Kureyiş müşrik iken onları fil vakasından korumasıdır.[2]
Putçuluğun Kureyişin dinine olan tesiri ve İbrahim (a.s.)’ın dinini tahrif etmeleri dokuz maddede toplamak mümkündür:
- Mekke’ninin insanları Allah’ı tanıyorlar fakat iddia edilen ilahlarla Allah şefaat talebinde bulunuyorlar ve onları Allah’a yaklaşmada aracılar olduğuna inanıyorlardı. [3]
- Kendi hevalarına ve eksik anlayışlarına uygun olması için Allah’ı isim ve sıfatlarını tahrif ediyorlardı.[4]
- Kaderi inkâr ediyorlar ve bunu da Allah’a mazeret sunuyorlardı.[5]
- Dirilişi inkâr ediyorlardı ve ölüm gibi musibetleri zamana nisbet ediyorlardı.[6]
- Bu bozuk anlayış ve imanı menheclerinin fesadı hac gibi amellerde de görüldü.[7]
- Islık çalmayı ve el çırpmayı ibadetlere dâhil ettiler.[8]
- Putlar adına kurban kesiyorlar, Lat ve Uzza putları adına yeminler ediyorlardı.[9]
- Dünya kalplerinde yer etmiş, mal ve arkadaş gurubunu tazim ediyor ve Mescidi Haram’ın işi ile övünüyorlardı.[10]
- Onların içerisinde uğursuzluk ve kehanet yaygınlaşmıştı.[11]
[1] Fil suresi 1-5
[2] Sahih Hadis: Albani Sahiha 1944
[3] Bak: Yunus suresi 18, Zuhruf suresi 21,22
[4] Bak: Araf 180, En’am 100, Nahl 57
[5] Bak: En’am 148
[6] Bak: Nahl 38. 39 ve Casiye suresi 25, 26
[7] Bak: Müslim 1219
[8] Bak: Enfal suresi 6
[9] Bak: Maide suresi 3, Necim suresi 19-23
[10]Bak: Mümünün suresi 67, Zuhruf suresi 31
[11] Müslüm 2223, Buhari 5707